• Uniek wenbeleid
  • Open van 7.30 tot 18.30 uur
  • Opvang binnen huiskamers
  • Regio Veldhoven e.o.
  • Gericht op ontwikkeling

Is mijn kind ook écht lastig of vind ik dat mijn kind lastig is?

24 May 2021
KDV Suusje

Geen leuke dag

We hebben allemaal wel is van die dagen, dat je kindje alleen maar streken uithaalt en je 10x iets kan zeggen tegen ze maar ze gewoon niet willen luisteren. Van die dagen dat je ze het liefste gewoon achter het behang plakt. Maar ligt het er dan aan dat je kind die dag gewoon écht niet wil luisteren of is het een reflectie van jouw eigen humeur die dag?

Geen leuke dag
Soms zijn er van die dagen dat je het gevoel hebt dat je alleen maar politieagentje aan het spelen bent. Dat alle activiteiten die je had gepland voor ze gewoon niet voor elkaar komen en dat je alleen maar aan het mopperen bent en ’s avonds helemaal doodop op de bank ligt. Maar ligt dit alles er dan aan dat de kindjes écht vervelend zijn of vind jij jouw kindje lastig doordat jij die dag misschien wat humeuriger bent?

Als ik kijk naar mijn dagen op de groep, als pedagogisch medewerker, zijn de dagen dat de kindjes in mijn ogen ‘vervelend’ zijn meestal de dagen dat ik zelf al niet helemaal lekker in mijn vel zit. Dan is elk klein dingetje wat ‘vervelend’ over kan komen al genoeg om bij mij de emmer over te laten lopen. Voor zover kinderen ‘vervelend’ kunnen zijn natuurlijk.

Relativeren, adem in adem uit
Wat ik op dit soort momenten doe, is even een stapje terugnemen om de situatie te kunnen relativeren. Dit helpt mij op dat moment. Kinderen kijken heel erg naar de volwassenen in hun naaste omgeving (papa, mama, juffen, meesters, etc.). Wij zijn nou eenmaal hun grote voorbeeld. Dus zijn ze op zo’n moment gewoon ook écht ‘vervelend’ of weerspiegelt hun gedrag hoe jij je op dat moment voelt? Op dit soort momenten neem ik een stapje terug en kijk ik naar wat het kindje op dat moment nodig heeft. Vraag ik op dat moment teveel van ze? Hebben ze even knuffeltijd nodig? Zijn ze moe? Wat kan ik op dit moment doen om de situatie voor hun weer goed te krijgen.

Bespreekbaar maken
Praten, praten, praten, praten. Net zoals wij het zelf heel fijn vinden om dingen te bespreken wanneer er iets gebeurt dat wij eigenlijk niet heel prettig vinden, vinden kindjes dat ook echt heel fijn. Daardoor voelen ze zich gezien en gehoord. Op het moment dat jij iets doet en je merkt dat je kindje daarop reageert, bespreek het met ze. Waarom en wat doe jij op dat moment? Wat vindt jouw kindje ervan als jij dat doet? Maar ook andersom, praat over jouw gevoel op het moment dat je kindje iets doet wat jij niet prettig vindt.

Leg het nooit op hun persoonlijk. Maar benoem de acties die zij uitvoeren op dat moment. Zeg bijvoorbeeld niet “Ik vind dat jij erg vervelend doet.” Maar zeg “Ik word er erg verdrietig van als jij met dat speelgoed gooit.” Benoem daarbij dus ook altijd je gevoelens. Op deze manier leer je, je kindje dat acties gevolgen hebben en dat wat hij/zij doet jouw emoties kan beïnvloeden. Voor kleine kinderen is het nog heel moeilijk om in te zien dat hun acties een andere persoon ook iets kan laten voelen. Als een kindje een ander kindje duwt heeft hij/zij nog niet meteen door dat, dat andere kindje daar pijn door kan krijgen.

Als je merkt aan je kindje dat hij/zij overprikkelt is stel (gerichte) vragen. “Ben je verdrietig omdat…?” Ben je een beetje moe? Wat wil je nu graag doen? Wat kan ik voor jou doen? Wil je even knuffelen of ben je liever even alleen? Of juist “Kun je met uitleggen wat er is? Dan kan ik jou helpen”. Geef jouw kindje het gevoel dat zijn/haar gevoelens er ook toe doen en maak die gevoelens bespreekbaar.

Conclusie
Een kind is van nature nooit vervelend. Natuurlijk kan je ze af en toe echt achter het behang plakken en halen ze soms het bloed onder je nagels vandaan. Maar, vaak vertonen ze dit gedrag met een achterliggende reden. Op jonge leeftijd kan het dus vaak ook een vorm van communicatie zijn. Als ze zich nog niet goed kunnen verwoorden gaan ze andere manieren zoeken om te communiceren. Het kan goed zijn dat ze aandacht zoeken, of iets duidelijk willen maken.

Natuurlijk is corrigeren belangrijk maar voordat je ze continu blijft corrigeren, vraag je af waar het gedrag vandaan komt. Probeer eens te kijken door de ogen van jouw kindje. En dit lukt misschien niet elke dag of elk moment. Niemand is perfect en fouten maken is menselijk. En zelfs als de dag even niet loopt zoals jij gehoopt had, en al heb je de hele dag alleen maar gemopperd. Herpak jezelf en op het moment dat het wel weer goed gaat ga je met ze in gesprek. Dit kan natuurlijk ook ’s avonds tijdens het bed ritueel. Ga een gesprekje aan met je kind, hoe hebben zij de dag ervaren? Hoe heb jij de dag ervaren? Wat kan jij doen om morgen een fijnere dag te maken voor hun?

Belangrijk is om te onthouden dat we allemaal maar mensen zijn en mensen maken nu eenmaal fouten. We mogen leren. En onthoud, je doet het echt wel goed! Je bent geen slechte vader of moeder als je een keer uit je slof schiet en dingen tegen je kinderen zegt die je eigenlijk niet meent. Zolang je, jezelf herpakt komt alles weer goed. Morgen is er weer een dag en die dag kan alleen maar weer beter gaan.

Liefs,
Marieke

Meer over ons

KDV Suusje - Patricia

Meer blogs

Bekijk pagina
KDV Suusje

Plan een rondleiding

Bekijk pagina